வாழ்ந்தா நம்ப வள்ளல் வரதராஜனை போல வாழணும். திரும்பின பக்கமெல்லாம் சொத்து, சொடக்குபோட்டா சுத்தி சேவகம் பண்ண வேலையாட்கள், சொந்தபந்தங்கள், சுற்றமும் நட்பும் லொட்டு லொசுக்குனு ராஜவாழ்க்கை தான். அவர் வீடே மாளிகைனாலும் அந்தப்புரம் மட்டும் தான் அவருக்கு கெளரவ குறைச்சலா இருக்கு.
அவ்ளோ பெரியா வள்ளலுக்க ரெண்டு ஆண் வாரிசுகள் இருந்தாலும் அவனுங்க ரெண்டுபேருக்கும் வாரிசு இல்லையே. பார்க்காத ஜோசியமா, போகாதா கோவிலா, பண்ணாத பிரகாரமா பார்க்காத மருத்துவமா? கடைசில வாரிசுகளோடு கஞ்சிக்கு கவுண்டு பத்தாது, வாரிசை உருவாக்க வீரியம் பத்தாதுனு வெளிப்படையா அவருக்கு மட்டம் அல்ல ஊருக்கே தெரிஞ்சுபோச்சு.
ஆனா அதுல வள்ளல் மனசு சோர்ந்து போனாலும் அந்த சோர்வுலும் ஒரு சுகமான சூட்சுமம் அவருக்கே அப்ப புரிஞ்சும்போச்சு. ஆனா மருத்துவ அறிக்கையில ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டது. வள்ளலோட ரெண்டு மருமகள்கள் தான். பின்னே மருத்தவ அறிக்கை தலைகீழ அமைஞ்சு மருமகள்கள் மேல தப்புனா ரிவர்ட் அடிச்சு ரெண்டுபேரும் பொறந்த வீட்டுக்கு வாழவட்டியா பேக் பண்ணியிருப்பாங்களே…ஒருவேளை அழுது புரண்டு மூக்கை சிந்தினா கூட இனிமே அந்த வீட்ல மகாராணி அந்தஸ்து ஏது…சேவகிகள் தான்…
மகாராணியா சீவி சிங்காரிச்சு சிலுப்பின சிங்காரிகள் அதை மாளிகையில் சேவகிகளா வலம் வந்தா….நினைச்சுகூட பாக்க முடியாதே..அதனால தான் மருமகளுக ரெண்டுபேருமே வெளியே காட்டிகிடாவிட்டாலும் உள்ளுக்குள் செம சந்தோஷம். வள்ளலுக்கு வாரிசை விட வள்ளலோட அரண்மனை மகாராணிகள் பதவிமேல தானே பற்றும் பாசமும். அதனால வள்ளலோட அடுத்த திட்டமும், முடிவு என்னவாக இருக்கபோகிறது என்கிற தீர்க்கமாக யோசித்தபடி வள்ளல் முடிவுக்கு காத்திருந்தார்கள்.
ஆனா வள்ளலை மகன்கள் மட்டும் இல்லை குடும்ப ஜோசியனுங்க கூட ஏமாத்தி போட்டானுங்களோனு அவருக்கு ஒரு கவலை இருந்துச்சு. அந்த தகவல் தெரிஞ்சு குடும்ப ஜோசியனுங்க ஊரைவிட்டே குடும்பத்தோட எஸ்கேப் ஆகியிருந்தானுங்க. பின்னே ஆளாளுக்க மூத்தவனுக்கு மூணு ஆண் வாரிசு, இளையவனுக்கு ரெண்டு ஆண் வாரிசுனுல அடிச்சுவிட்டுகிட்டு இருந்தானுங்க. பொய் எழுதி பேர்வாங்கும் புலவன்கள் வாழ்ந்த காலத்திலேயே, பொய் சொல்லி பணம் வாங்கும் ஜோசியன்களும் இருந்தானுங்க என்பதற்கு இதைவிட வேற ஆதாரம் வேண்டுமா?
ஆனா வள்ளல் பசங்க திருமணத்திற்கு முன்பு ஒரு முறை காசிக்கு போகும்போது அங்கே ரோட்டோரமா இருந்த ஒரு சித்தர் கிட்டே முகத்த காட்டியபோது அவர்,
“உன் வள்ளல் குணத்துக்கு ஒரு குறையும் வராது, வாரிசு குறைய தவிற. அது உண்மையாச்சுனா திரும்ப வா அதுக்கு பரிகாரபலனை நானே சொல்றேன். கவலைபடாதே பலபேரோட கர்மத்தை கணிக்க தெரிஞ்ச எனக்கு என் கர்மத்தை கணிக்க தெரியாதா இதே காசி கல்லுமேல தான் உட்கார்ந்திருப்பேன். கலங்காம போயிட்டு வா”
அதை வள்ளல் மறக்கவில்லை என்பதால் இதுவரை நடந்த சம்பவங்களை பற்றி கவலைபடாமல் இப்போது குடும்பத்தோடு காசிக்கு கிளம்ப தயாரானார். மகன்களுக்கும், மருமகள்களுக்கும் கொஞ்சம் குழப்பம் தான். அதான் பூஜை பரிகாரம், மருத்து விவகாரம் எல்லாம் தெரிஞ்சும் இனிமே என்ன காசில மிச்சம் இருக்கு. வள்ளல் மனசு என்ன இருக்கோ? என்று தெரியாமல் குழும்பியவாரே அவரோடு காசிக்கு கிளம்பி போனார்கள். அங்கு சம்பிரதாய கோவில் தரிசனங்களை, வேண்டுதல்களை முடித்துவிட்டு அந்த காசிகல் சித்தரை தேடியபோது அவரை காணவில்லை.
பின்பு அவரைப்பற்றி விசாரித்தபோது, அவர் ஜீவசமாதி அடைந்த தகவலை சொன்னபோது வள்ளல் மிகவும் வாடிப்போய்விட்டார். நான் வரும்வரை காத்திருப்பேன் என்று சொல்லிவிட்டு சித்தரும் இப்படி போய் சேர்ந்துட்டாரே. அப்போ சித்தர்களும் ஜோதிட கோமாளிகள் போலத்தானா என்று நொந்து போய் அங்கே அந்தகல்லில் அவர் அமர்ந்தபோது தான் அவர் மனசுக்குள் ஒரு கேள்விகுரல்.
“அட மானிடா உடலுக்க தானே அழிவு, ஆன்மாவுக்கு எங்கே அழிவு அது அவர் ஜீவசமாதியில் இன்னும் உலவிகொண்டு தான் இருக்கும் அங்கே போ உனக்கு உரிய விடைகிடைக்கும்”
உடனே உஷாரான வள்ளல் அந்த சித்தரின் ஜீவசமாதி இருக்கும் இடத்துக்க ஓடினார். அங்கே அவரை வணங்கி பலநாட்கள் காத்திருந்தும் எந்தபதிலும் இல்லை. பத்துநாட்களுக்கு மேல் காத்திருந்தும் பதில் இல்லாததால், ஊருக்கு திரும்ப முடிவு செய்து, மீண்டும் பழைய கல்லை வணங்கிவிட்டு திரும்ப போனபோது, அதே சித்தர் அந்த கல்லில் அமர்ந்து இருப்பார். வள்ளல் பலமுறை சித்தம் கலங்க கண்ணை கசக்கிவிட்டு அவரை நெருங்கியபோது,
“என்னப்பா ரொம்ப நாளா தேடுறியா…ஆனா தேடும்போது கிடைக்க நான் என்னை தேங்காய்பழமா? ஞானப்பழமாச்சே….அது பழுக்க பலகாலம் ஆகும். நேரம் வராமே இங்கே எதுவுமே நடக்காது. ஒருவேளை நீ பொறுமை இழந்து ஊருக்கே போன கூட நேரம் வரும்போது உன்கனவுல கூட வந்து குறிசொல்ல மாதிரி உன்கேள்விக்கு பதிலை குறிப்பா சோல்லிட்டு போயிடுவேன்”
வள்ளல் கண்ணீர் மல்க சித்தரை கும்பிட்டு கொண்டிருக்க, சித்தர் தொடர்ந்து,
“ஆனா அதுக்கு உன் இதயசுத்தி இருக்கணும். என் வாக்குமேல நம்பிக்கை இருக்கணும். எல்லாத்தையும் விட பொறுமை இருக்கணும். அதெல்லாம் உனக்கு இருந்ததுனால தான் உனக்கு இதே கல்லுல தரிசனம் தந்து உன்கேள்விக்கு பதில் சொல்ல நானே நீ வரும்வரை காத்திருந்தேன். ஆனா உன் கர்மத்துக்கு தெரியும் உன்னோட கணக்குக்கு விடைய காசில தான் நீ எழுதி ஆகணும். ,ஆனா அதை எழுத கருத்தா நீயும் உன் குடும்பத்தை கூட்டிட்டு வந்திருக்கே”
வள்ளல் ஆமாம் என்பது போல் கண்ணீரோடு தலையை ஆட்ட, சித்தர் தொடர்ந்து,
“உன்னோட வாழ்நாள் கர்மா எதுவும் சுத்திகரிக்க தேவையில்லாத நிலையில தான் இருக்கு. ஆனா முற்பிறவியில உன் முன்னோர்கள் கர்மா ஒண்ணு சுத்திகரிக்காம அது உன் மூலம் தீர்க்கப்படதான் இவ்ளோ நாள் அந்த கணக்கு காத்துஇருக்கு…”
வள்ளலுக்கு ஏதுவுமே புரியாமல் திருதிருவென்று விழிக்க, “ம்ம்..அதெல்லாம் உடனே புரிஞ்சுட்டா அப்புறம் சாமானியனுக்கும் சித்தனுக்கு என்ன வித்தியாசம். சரி உன் சாமானிய பாஷையிலயே சொல்றேன். பதட்டபடாம, பதறாம கேளு. முதல்ல உன் குலவாரிசுகளை ஊருக்கு அனுப்பு. ஆனா உன் குலவிளக்குகளை கூடவே வச்சுக்கோ. இங்கேயே மூணுமாசம் தங்கி அவர்களோடு கூடி கருவை உருவாக்கின பின்னாடி உன் கடமைமுடிந்து ஊருக்கு கூட்டிட்டுபோ…
வள்ளல் அதிர்ச்சியோடு சித்தரின் வாயை பார்த்து கொண்டிருந்தாலும், அவரது தீர்க்கமான பார்வை, வார்த்தைகள் முன்பு எதையும் சந்தேகத்தோடு பார்க்க துணிவில்லாம தொடர்ந்து கேட்டு பவ்யமாக, பக்தியோடு கேட்டு கொண்டிருந்தார்.
ஆனால் சித்தர் வள்ளலை சட்டை செய்யாமல், ஆனால் அவர் உள்மன சந்தேகங்களுக்கம் கூட விளக்கம் கொடுத்தவாறே,
“ஊர் வாயை பத்தி கவலைபடாதே…அதெல்லாம் உன் வள்ளல் தன்மைக்கு முன்னாடி அடங்கிடும். ஆனா உனக்கு ரெண்டு குலவிளக்குகள் மூலமாவும் வாரிசு பாக்கியம் இருக்கு. அதுல ஆரம்ப சிக்கல் வரும் அதெல்லாம் சமாளிச்சிடுவே. அதுக்கு மூணு மண்டலம் ஆனாலும் பொறுமையா இங்கே இருந்து, உன் வாரிசு கருவை உன் குலவிளக்குகள் சுமக்க ஊருக்கு போனதும் எல்லாமே சுபிட்சமா முடியும்…ஆனா உன்னோட கடைசி கடமையும் இது தான். இனிமே இதுக்காக என்னைத் தேடாதே..”
வள்ளல் கண்ணை மூடி அவர் சொன்ன வார்த்தைகளை மீண்டும் ஓட்டிபார்த்தவிட்ட கண்ணை திறந்தபோது, அங்கே ஒரு தெருநாய் காலை தூக்கி ஒண்ணுக்கு அடித்து கொண்டிருந்தது. வள்ளலுக்கு உடம்பெல்லாம் புல்அரிக்க கல்லோடு சேர்த்து அந்த தெருநாயையும் சேர்த்து தொட்டு வணங்கிவிட்டு தங்கியிருந்த விடுதிக்கு திரும்பினார்.
முதல்வேளையாக மகன்களை பல காரணங்கள் கூறி அனுப்பிவிட்டு, மருமகள்களிடம் காரணம் சொல்லுமுன் பலகோவில்களுக்க மீண்டு அழைத்து சென்று, பக்தியோடு ரூமுக்கு அழைத்துச்சென்று,
அன்று இரவு விடுதியில் இந்த சித்தரின் கர்மா கணக்கை சொன்னபோது மருமகள்கள் முகத்தில் எல்லையில்லா ஆனந்தமும், பூரிப்பும் ஏற்பட்டது. மாமனாரை அப்போது இருவரும் தங்கள் வாரிசுக்கு வித்தை போடும் மன்மதனாக பார்க்க தொடங்கிவிட்டார்கள். சரியான selfish சிறுக்கிகள் தான். சொத்தை அபகரிக்கவோ சுகமாக வாழ்க்கையை வாழவோ பல சதிகலாக்கள் பிறக்கும்போதே அவதாரம் எடுக்கத்தான் செய்கிறார்கள் போலும்.
ஆனா இப்போ தான் வள்ளலுக்கு சிக்கலே ஆரம்பம். மருமகள்கள் ரெண்டுபேரும் இப்போது ஆளாளுக்க முண்டி அடித்த கொண்டு மாமனாரில் முதல் ஓழில் விந்தணுவை கருப்பபையில் பாய்ச்சி, குழந்தை கருவை முதலில் சுமப்பது யார் என்று போட்டி, பொறாமை உருவாகி, வாய்சண்டை முற்றி கைசண்டை வரை போக வள்ளல் நொந்துபோய் அவர்களிடம் கெஞ்சாத குறையா,
“இதுவரைக்கும் பொண்டாட்டிய தவிர வேற பொண்ணுகளை ஏறிட்டகூட பார்க்காத ஏகபத்தினி விரதனா தான் இருந்தேன். பக்திமான், வள்ளல்ங்கிற பேருக்கு ஒரு குறையும் வராம வாழ்ந்துட்டேன். ஆனா என் பிறப்புல இப்படி ஒர கர்ம முடிச்சு விழும் கனவுல கூட எதிர்பார்க்கலை. ஆனா நான் பண்ணிய புண்ணியம் தான் சித்தரை சந்திக்க வச்சு அந்த முடிச்சை அவிழ்க்க ஒரு வழி கிடைச்சிருக்கு. இதுல நீங்க வேற என்னை சோதிக்காதீங்க.
மருமகள்கள் இருவரும் அமைதியாக அதிர்ச்சியோடு அவர் சொல்வதை கூர்ந்து கவனிக்கிறார்கள். வள்ளல் தொடர்ந்து,
“ஸ்திரிலோலன் என்கிற பட்டதை இனி என் மனசாட்சியும் சரி, நான் பிறந்த ஊரும் கொடுத்தாலும் சரி, எனக்கு வம்சவிருத்திய விட சித்தர் வாக்கு தான் அருள்வாக்கு. இனி இந்த கர்மம் என் குலவாரிசுகளை தொடரகூடாது. அதனால இன்று இரவு முதல் உங்களோடு இணைந்து காமகூடுதலை நடத்துறேன். எப்படியும் உங்களை கருவாக்காம இங்கே இருந்து அனுப்பமாட்டேன். கவலை படாதீங்க. அதுக்காக நீங்களும் சண்டைபோட்டு, வாக்குவாதம் பண்ணி என் வாழ்நாளை குறைச்சிடாதீங்க”
அன்று இரவு கங்கையில் குளித்த, குலதெய்வ வழிபாடு முடித்து, விடுதில் இரண்டு மருமகள்களையும் அம்மணமாக தரிசித்து, அம்மனாகவே வழிபட்டு இருவருக்கும் முலைகலசங்கள், தொப்புள் குழி வழிந்து, புண்டை மதனமேடு வழிந்து, புண்டை இதழ் நுழைய பாலாபிசேகம் செய்து விட்டு, பாலுணர்வு சிலிர்க்க இரு மருமகள்களையும் அமைத்து முத்தமிட்டு சிலிர்க்க வைக்கிறார். அப்போது அவர் உள்மனது சொல்படி இருமகள்களை புண்டைக்குள் சுன்னிக்குள் விட்டு பதம் பார்த்தாலும், முதல் விந்து சொட்டு யார் புண்டைக்குள் சென்றது என்கிற சந்தேகம் வராதவாரு இருவரையும் ஓழ்போட ஆரம்பித்தார்.
ஆனால் அவர் உள்மனசு சின்ன மருமக புண்டையில் வாரிசை தர உத்தவிட முதல் விந்து துளியை அவள் புண்டையில் பீய்ச்சி அவள் கருவரையை நிறைத்துவிட்டு, அடுத்த ஓழை மூத்த மருமகள் புண்டையில் விட்டு பீய்ச்சி அடித்து ஓக்கிறார். இருவருக்கும் ஒரே நேரத்தில் கர்ப்பம் பிடித்து கருசுமந்த மருமகள்கள் கர்ப்பிணிகளாக மாற, வள்ளல்கள் மகன்களை மீண்டும் காசிக்கு அழைத்து சித்தர் கதை கூறி தெளிய வைத்து, மகன்களை மருமகள்கோடு சந்தோஷமாக ஊருக்கு அனுப்பிவிட்டு, சித்தர் சமாதியிலேயே ஒரு சேவகனாக தன் கடைசி வாழ்நாட்களை கழிக்க காசியிலேயே தங்கிவிடுகிறார்.
சித்தர் சொன்னது போல் அவரது கடைசி குல கடமையும் இங்கே நிறைவடைந்துவிட, இனி ஊரில் அவருக்கு என்ன மிச்சம் இருக்கிறது, குலவம்சத்தையும் தழைக்கவைத்துவிட்டு மனநிறைவோடு காசியில் சித்தர் சமாதியில் தஞ்சம் அடைந்துவிட்டார்.
வள்ளல் ஆனாலும் இனி ஊரும் அவரை எள்ளல் பாடமுடியாது. கர்மவினை தீர்ந்தாலும் அவர் தர்மம் தலைகாத்தது…
0 Comments:
Post a Comment