ராஜேந்திரன் எப்போதும் போல எரிச்சலில் இருந்தான். காரணம் பக்கத்துக்கு சீட்டில் இருக்கும் ப்ராமண மாமா மேனேஜர், பெயர் ஸ்ரீராம் பேச்சு. எப்போதும் அருகில் இருப்போரை பற்றி கவலை படாமல் எல்லாவற்றிற்கும் கத்திகொண்டே இருப்பார். அவருக்கு வயது 52. அவனுக்கு சுத்தமாக ராஜேந்திரனை பிடிக்காது. காரணம், ராஜேந்திரனின் ஆப்பிரிக்கா கருப்பு நிறம். அவன் மீது வரும் வாடை. அதோடு அவன் மதிய உணவிற்கு என்று அடிக்கடி கறி, மீன் என்று சாப்பிடுவதும், அதனால் மாமிச வாடை வருவதும் அவருக்கு சுத்தமாக பிடிக்காது.
மேலும் ப்ராமணர்களுக்கே உண்டான மற்றவர் மீது உண்டான இயற்கை இளக்காரம். ராஜேந்திரனுக்கு ஸ்ரீராம் மீது பொறாமையும் உண்டு. காரணம் சாதாரண வேலை செய்துவிட்டு அவர் வாங்கும் 2 லட்சம் ரூபாய் சம்பளம். பெரிதாக அவர் ஒன்றும் வேலை செய்யவில்லை என்பது அவன் நினைப்பு. அதே வேலை தான் நாமும் செய்கிறோம், ஆனாலும் பிராமணர்களால் நடத்தப்படும் கம்பெனி என்பதால் அவருக்கு அதிகம் சம்பளம் தருகிறார்கள் என்றும் அவன் பொறாமை கொண்டான்.
அவர் மீது பொறாமை இருக்க இன்னொரு காரணமும் உண்டு. அது போன முறை அவர் பெண்ணுக்கு திருமண வரவேற்புக்கு அழைத்த போது அவர் மனைவி விஜயலட்சுமியை பார்த்ததில் இருந்து. விஜயலட்சுமிக்கு அவரை விட 10 வயது குறைவு. அதாவது இப்போது 42. அவளை பார்த்தபோது 40. அன்று முழுக்க அந்த வரவேற்பு நிகழ்ச்சியில் அவன் சைட் அடித்தது என்னவோ லட்சுமி மாமியை தான். அன்று நெடுநேரம் காத்திருந்து மாமியை பார்த்துக்கொண்டே இருந்தான்.
க்ரூப் போட்டோவில் இருந்து மாமியை மட்டும் தனியாக போட்டோஷாப் செய்து சேவ் செய்து வைத்திருந்தான் போனில். அவளை பார்த்து பார்த்து அப்பப்போ கையடித்து சுகம் காண்பான். மாமிக்கு அளவான மாம்பழங்கள். ஆனால் பெருத்த வெண்ணை குண்டி. சேலை கட்டினால் போதும் நல்லா தூக்கிக்கொண்டு நிற்கும். பார்க்கும் ஆண்கள் எல்லாம் அவள் குண்டியை பிசைய ஏங்குவர். அவனும் அப்போது இருந்து ஸ்ரீராமிடம் நெருங்கி பழகி, அடிக்கடி மாமியை பார்க்க முயற்சி செய்யலாம் என்று நினைத்தாலும் முடியவில்லை. இருவருக்கும் சுத்தமாக ஒத்துப்போகவில்லை.
2 வருடம் கழித்து மாமி அவனுக்கு கிடைப்பாள் என்று அவன் எதிர் பார்க்கவில்லை. ஆப்பிரிக்கா காரன் போல 8.5 இன்ச் பூல் இருந்து என்ன பயன்? அவனுடைய தாழ்வு மனப்பான்மையால் எந்த பெண்ணுடனும் அவனால் நெருங்கி பழக இயலவில்லை. எப்போதோ தான் காதலித்த ஒரு கருப்பு நாட்டுக்கட்டையை ஒரே ஒருமுறை அனுபவித்திருக்கான்.
வழக்கம் போல மாமா அன்றும் போனில் சற்றே சப்தமாய் பேசிக்கொண்டு இருந்தார். மணி 12 இருக்கும்.
“அடி விஜி.. பாயசம் அருமை டீ…. நீ கிடைச்சது பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம் டீ..”
“சரி… நம்ம கல்யாண நாளுக்காக இன்னைக்கு ஒரு கிபிட் ஆர்டர் பண்ணிருக்கேன்… சர்ப்ரைஸ்… மதியம் மேலே உன்கிட்ட வரும்படி.. செஞ்சிருக்கேன்.. பக்குவமா வாங்கிக்கோ டீ…. அசடு…”
“…ஹே … அதானே சர்ப்ரைஸ்… இப்போவே சொல்லிட்டா எப்படி இருக்கும்… ”
“ஆனா… நீ எதிர் பார்க்காதது… உனக்கு ரொம்ப நாள் ஆசைன்னு தெரியும்… என்னால அப்போ முடியல.. அதன்.. இப்போ மனசு வந்தது… இப்போ செய்றேன்.. ”
என்று கல்யாண நாள் வாழ்த்தையும், அவளுக்கு அவர் வாங்கிய விலை உயர்ந்த பரிசு பற்றியும் கூறிக்கொண்டு இருந்தார். வழக்கம் போல இதுவும் ராஜேந்திரன் காதில் விழுந்தது. மாமியிடம் அவர் பேசுவது என்னவோ இவன் பொண்டாட்டியிடம் பேசுவது போல இவனுக்கு கோவம் வரும். அப்போதும் கோவம் வந்தது. அதோடு சேர்ந்து சமீபத்தில் அவன் பார்த்த ஒரு ஆங்கில படமும் ஞாபகம் வந்தது. அதில் வில்லன் ஹீரோவை ஏமாற்றும் ஒரு தந்திரம் இப்போது இவனுக்கு ஞாபகம் வந்ததது. கூட்டி கழித்து பார்த்தான். கணக்கு சரியாக வருவதாய் தோன்றியது. ஒருமுறை ஸ்ரீராம் பேசியது எல்லாவற்றையும் ஒருமுறை நினைத்து பார்த்தான்… சரி… என்ன ஆனாலும் பார்த்துக்கலாம்… என்று எழுந்தான். ஸ்ரீராமிடம் சென்றான்.
“சார்… நான் இன்னைக்கு half டே லீவு.. ஏதாவது விஷயம் urgent னா கால் பண்ணுங்க…”
“சரி.. ராஜேந்திரன்…” என்றார். மீண்டும் அவனை அழைத்து..
“ராஜேந்திரன், இன்னைக்கு என் கல்யாண நாள்.. இந்தாங்க…எடுத்துக்கோங்க” என்று கிருஷ்ணா ஸ்வீட்ச்சில் வாங்கிய லட்டு டப்பாவை நீட்டினார். அதில் ஒன்றை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான்.
2 மணி இருக்கும். முகத்தில் பாதியை மறைக்கும் அளவுக்கு மாஸ்க், கையில் ஒரு பூங்கொத்து.. நவநாகரிக உடை. நன்றாக வரப்பட்ட கேசம் என்று நின்று ஸ்ரீராம் சார் வீட்டு காலிங் பெல்லை அடித்தான் ராஜேந்திரன். அவன் வெயில் கண்ணாடி அணிந்திருந்தான். விஜயலட்சுமி மாமி வந்து திறந்தாள்.
“யாரு.. நீங்கோ?”
“நீங்க தான் விஜயலட்சுமியா? உங்க husband தான் ஸ்ரீராம் சாரா?”
“ஆமா.. எங்க ஆத்துகார் தான்… ”
“ஓகே… மேடம்… நா.. சர்ப்ரைஸ் கிப்ட்டர்ஸ் கம்பெனில இருந்து வரேன்.. உங்க வீட்டுக்கார் உங்களுக்கு சர்ப்ரைஸ் கிஃப்ட் ஆர்டர் பன்னிருக்கார்.. அதுக்கு தான் வந்தேன்.’
“ஆமா .. அவரு சொன்னார்.. குடுங்கோ…”
“இல்ல மேடம்.. இதை இப்படியே கொடுக்க முடியாது.. உள்ள வந்து தான் தரணும்…”
“சரி.. வாங்கோ… வாங்கோ…” என்று பெரிய பரிசு ஒன்றை எதிர்பார்த்து மாமி உள்ளே அழைத்தாள். ‘ஒருவேளை பனாரஸ் பட்டு புடவையோ இருக்குமோ? இல்லை ஆப்பிள் போன் வாங்கி அனுப்பி இருப்பாரோ.. ? இல்லை இல்லை.. அன்னைக்கு.. ஜிஆர்டி ல பாத்த வைர நெக்லஸ் தான்..” என்று நினைத்துக்கொண்டாள்.
“மேடம்… இந்தாங்க” என்று… அவன் கையில் வைத்திருந்த பூங்கொத்தை கொடுத்தான்..
“மேடம்… எங்க கம்பெனி இது போல சர்ப்ரைஸ் ஆர்டெர்ஸ் டெலிவரி பண்ணுவோம். ஹாப்பி அனிவேர்சரி… இனிய திருமண நாள் வாழ்த்துக்கள்…” என்றான் ராஜேந்திரன்.
“நன்றி.. ” என்று வாங்கியவள் பூக்களுக்கு இடையில் தேடினாள். கிடைக்கவில்லை. முகத்தில் வியப்பு.
“இதான் கிப்ட்டா?”
“இல்லை மேடம்… இன்னும் கிஃப்ட் கொடுக்கவே இல்லை… நீங்க இந்த அக்ரீமெண்ட் ல கையெழுத்து போட்டா தான் அதை தர முடியும்!”
“இது என்ன எழுதி இருக்கு..?”
“உங்களுக்கு கிபிட் குடுக்கும் நான் மரியாதையா நடந்துக்கிறேனா… எங்க டெலிவரி பாய் சர்வீஸ் உங்களுக்கு பிடிக்கிறதா ? போன்று சில கேள்விகள் மேடம்… ஜஸ்ட் சைன் பண்ணுனா போதும்..”
மாமிக்கு படித்து பார்க்க எல்லாம் நேரம் இல்லை. அந்த கிப்ட்டை வாங்குவதில் தான் ஆர்வம் இருந்தது. கையெழுத்துப்போட்டு கொடுத்தாள். அவன் பேக்கில் இருந்து ஏதாவது எடுத்து தருவான் என்று ஆவலுடன் அவனை பார்த்தாள்.
“மேடம்.. ஒரு கிளாஸ் தண்ணி குடுங்க… நான் உங்க கிபிட் ரெடி பண்றேன்…”
“என்ன ரெடி பண்ணனும்..”
“மேடம்.. ப்ளீஸ், இது எங்க கம்பெனி ரூல்ஸ்”
வேண்டா வெறுப்பாக தண்ணீர் கொண்டுவர சென்றாள் மாமி. மாமி போகும்போது அவள் குண்டி போடும் ஆட்டத்தை பார்த்தான். திருமண நாள் என்பதால் கொஞ்சம் விலை உயர்ந்த புடவை கட்டி இருந்தாள். இடுப்பில் விழுந்த மடிப்பு.. பார்த்ததும்.. ராஜேந்திரனுக்கு மூடு ஏறியது… மேலும் தனது போனில் இருக்கும் மாமியின் போட்டோவை அம்மணமாய் நினைத்து பார்த்தான்…. இன்னும் மூடு ஏறியது.. சுருண்டு இருந்த அவன் பூல், முழுசாக வளர்ந்து கொண்டே இருந்தது…
தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு… பேண்ட்டை கழட்டினான்… பக்கத்தில் இருந்த சோஃபாவில் எறிந்தான். ஜட்டியை கழட்டினான் அதையும் எறிந்தான். அவன் பூலை சுற்றி கிபிட் ரிப்பான் கட்டி இருந்தான். 8.5இஞ்சுக்கு அவள் சுன்னி விறைப்பாய் நின்றது. சட்டையை கழற்றாமல் அப்படிஏ நின்றான்…
மாமி தண்ணீர் கொண்டு வந்தார்… அவனுடைய எட்டு இன்ச் பூளை பார்த்தார். அதிர்ச்சியில் அப்படியே கிளாஸை கீழே போட்டார்….
#mami kama kathaikal
0 Comments:
Post a Comment