தொடர்ச்சி ...
மாமிக்கும் எனக்கும் 17 வயசு வித்தியாசம் - 1
முன்கதை சுருக்கம்: வரதராஜன் அய்யர் அவர்களுக்கு புது நட்பாக ஆனந்த் ஆனான். அவர் பேங்க் ரெட்டையர்டு. இவன் உடலை கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருக்கும் இளைஞன்.
அவர்கள் வீட்டுக்கு சென்ற இடத்தில் 17 வருட இடைவெளி கொண்ட வரதராஜனின் மனைவி காமாட்சி மாமியின் மீது மோகம் கொள்கிறான். ஒரு நாள் வரதராஜன் வீட்டில் இல்லாத போது…
அவன் கட்டிபிடித்ததை மாமி எதிர்பார்க்கவில்லை. ஏன், அவனுக்கே எப்படித்தான் கட்டி பிடித்தோம் என்பது விளங்கவில்லை. சடாரென்று நினைவு வந்தவனாய், பிடியை விட்டான். முகமெல்லாம் வேர்த்து போனது. அங்கிருந்து ஓடினான். வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு ரூமிற்கு வந்து கதவை சார்த்தி கொண்டான். என்ன நடக்கபோகுதோ என்று பயம். ஒரு மணிநேரம் கழித்து மாமியிடம் இருந்து வாட்சப் வந்திருந்தது. “மாமா வந்துட்டார். உன்னை வர சொன்னார்… வா…” என்று. “சாரி மாமி.. என்னை மன்னிச்சிருங்க. நான் வரலை. தப்பு என்னோடது..”
என்று மட்டும் மெசேஜ் அனுப்பிவிட்டு போனை ஆப் செய்ய போனான். அதற்குள் இன்னொரு மெசேஜ் வந்தது… “உன்னை உடனே வர சொல்கிறார்… வா…” அதோடு… என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழித்தான். கொஞ்ச நேரம் கழித்து அமைதியானவன்… சரி.. பேசாமல் இருவர் காலிலும் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டு விட வேண்டியது தான்… என்று முடிவ செய்துகொண்டு வரதராஜன் வீட்டிற்கு போனான்… வெளியில் இருந்தே குரல் குடுத்தான். ‘வரதராஜன் சார்… மாமி..” “உள்ளே வா… ” என்று மாமி குரல் கேட்டது…
உள்ளே போனான். “சோபாவில் செத்த உக்காரு… கடைக்கு போயிருக்கார் அவர்… வந்துடுவார்…” “மாமி… என்னை மன்னிச்சிருங்கோ… ஏதோ ஒரு வேகத்துல…” என்று வாயெடுத்தான். “போறும்… அவர் வந்ததும்… அவரிடமே… சொல்லு..” என்று சொல்ல அவனுக்கு இன்னும் பயம் ஏறியது. மாமாக்கள் பெரும்பாலும் ஏதாவது உயர் போலீஸ் அதிகாரிகளுடன் இணக்கமாக இருப்பார்களே…
அப்படி எதுவும் செய்துவிடுவாரோ என்று பயந்தான்… “ஆனந்த் ஒரு நிமிஷம் உள்ள வா…” என்றது மாமியின் குரல் சமையல்கட்டில் இருந்து. அங்கே போனான்… ஆனந்த். மாமி முறுக்கு பிழிந்துக்கொண்டு இருந்தார். “சரி.. விடு ஆனந்த்… ஒன்னும் நான் மாமாட்ட சொல்லலை… என் வேர்த்து இருக்கு… ? என்று சொல்லிவிட்டு.. மறுபடியும் தனது முந்தானையை எடுத்து இம்முறை இன்னும் பப்பாளிகள் வெளிய தெரிய துடைத்துவிட்டாள்… அப்படியே முந்தானையை கீழே விட்டு…. ஆனந்தை கட்டி பிடித்துகொண்டாள் மாமி… “ஆனந்த்… நீ எப்படி என்னை பார்த்து ஆசை பட்டையோ.. அதே போல நானும் உன்னை பார்த்த நாள் முதல்… நிலை தவறுறேன் டா…. நீ முதல் நாள் என் இடுப்பை, நெஞ்சை, புட்டத்தை பார்த்ததை எல்லாம் நான் கவனித்தேன்… அன்னைல இருந்தே… உன்னை நினைச்சிட்டு இருந்தேன்…
ஆனாலும் இதெல்லாம்… தப்புனு தான்… நான் அமைதியா இருந்துட்டேன்… ஆனா இப்போ உனக்கும் அந்த ஆசை இருக்கது நெனைச்சு சந்தோசமா இருக்கு.. என் வயசுக்கு பிடிக்குமான்னு சந்தேகம்..” என்றாள் அதுவரை பயத்தில் இருந்த ஆனந்திற்கு தைரியம் பிறந்தது. அப்படியே கட்டி பிடித்துக்கொண்டு.. மாமி சூத்தை பிடித்து பிசைய ஆரமித்தான்… அப்படியே சொன்னான்… “மாமி… நா டெய்லி மாமா கூட வர்றதே… உன்னை பாக்க தான்… வயசு வித்தியாசம் எல்லாம் தாண்டி… நீ என்னமா இருக்க தெரியுமா? உன்னை நெனைச்சு தான்…
இப்போல்லாம் அனுபவிக்கிறேன்…. நீ என் பொண்டாட்டி போல கற்பனைல எப்போமே… என் பக்கத்திலே தான் இருக்க… அதுவும்… ஒட்டு துணி இல்லாம..” என்றான்… “சீ… படுவா… ராஸ்கல்… எப்படி பேசுறான் பாரு… இவ்ளோ நாள் இதெல்லாம் பேசாம…” என்றால் காமாட்சி மாமி. அந்த நேரம் பார்த்து மாமா ஸ்கூட்டர் சப்தம் கேட்டது…. இருவரும் உஷார் ஆனார்கள்… மாமி முந்தானையை சரி செய்தாள்…
“காமாட்சி… ஏய் அசடு காமாட்சி… இருக்கியா டி ?” என்று குரல் கொடுத்தபடியே உள்ளே வந்தார் வரதராஜன். இதோ வந்துட்டேன்னா… என்று கூறிக்கொண்டே மாமி வெளியில் வந்தாள். “இந்தாடீ.. நீ கேட்ட வெர்மிஸிலி சேமியா… ஏலக்காய், முந்திரி, திராட்சை…” என்று நீட்டினார். “ஏன்னா… இந்த ஆனந்த்த ஒத்தாசைக்கு தானே வர சொல்ல சொன்னேன்… அவன் வந்ததுல இருந்து ஒரு உருப்படியான காரியம் கூட பண்ணலைன்னா…. “”ஓ… வந்துட்டான்னா… முறுக்கு பிழி எடுத்து கொடுத்ததோட சரி… அவன் ஒண்ணுத்துக்கும் லாயக்கு இல்லை… முறுக்கு பிழிய சொன்னா பயந்து சாகுறான்.. ” ஆனந்த் வெளியே வந்தான். உள்ளே கொஞ்சம் பதட்டம் இருந்தது. ஒரு வேலை மாமி தான் எஸ்கேப் ஆக இவனை மட்டும் மாட்டி விட்டுட்டா.. என்ன பண்றதுன்னு.. தான்… “ஏன்பா ஆனந்த்… இது கூட செய்ய தெரியாத? ” என்று கூறிவிட்டு மாமியை பார்த்து… “காமாட்சி… கொஞ்சம் டயர்டு டி… வெய்யில் தாங்கல… செத்த அசதியா இருக்கு…
நா போயி ஸ்நானம் பண்ணிண்டு வரேன்… நீ கொஞ்சம் சமத்தா ஒரு காபியம் முறுக்கும் ரெடி பண்ணிட்டு வந்துட்டேன்… என்று கூறினார். “சரின்னா… போயி ஸ்னானம் பண்ணிண்டு வாங்கோ… நான் அது வரைக்கும் இந்த படுவா கிட்ட வேலை வாங்கிக்கிறேன்… ” என்று கூறிவிட்டு அவனை பார்த்து சிரித்தாள். வரதராஜனும் அவனை பார்த்து சிரித்தார். பாவம். அவர் உள்ளே போனதும்… ஆனந்தை கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு மறுபடியும் சமயற்கட்டுக்குள் சென்றாள். “ஏண்டா… அவர் தான் ஏதோ சொல்றாருனா….
நீ ஏதும் காதுல விழுகாதது மாதிரி ஜடமாட்டம் நிக்குறஏ… ” என்று கிசுக்குசுத்தாள். “சரி.. மாமி… இனிமேல் ஒழுங்கா நடந்துக்குறேன்…” என்றான். உடனே மாமி… அவனை கட்டி பிடித்துகொண்டாள். மீண்டும் ஆனந்த் மாமி குண்டியை பிசைய ஆரமித்தான்… “அம்பி இதுக்கு எல்லாம் நேரம் இல்லை…. அவர் சீக்கிரம் வந்துடுவார்… ” என்று கூறிக்கொண்டே… மாமி… பாவாடையுடன் சேர்த்து சேலையை சூத்துக்கு மேலே தூக்கி லேசாக குனிந்து புண்டையை காட்டினாள். அவள் ஜட்டி போடவில்லை. புண்டையில் ஈரம் வேறு இருந்தது..
நல்லா ஜெல் போல இருந்தது… மாமி குண்டியை பார்த்து அசந்து போய்விட்டான் ஆனந். நல்லா பெருசா பலாப்பழம் போல இருந்துச்சு… புண்டை தவிர எல்லா இடமும் கொழுகொழுன்னு சிவந்த நிறமா இருந்துச்சு. புண்டை மட்டும் உப்பி இருந்துச்சு… நல்ல கருப்பு நிறம்…
அதில் புண்டை எண்ணெய் வழித்துக்கொண்டு இருந்தது…. இதை மெய் மறந்து ரசித்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான் “டேய்… மாமா சீக்கிரம் வந்துருவாரு… சீக்ரம்… ” என்று சொன்னதும் ஆனந்த் அந்த நிலையை உணர்ந்தான். அதே சமயம் தனது… தம்பி வளர்ந்து பேண்ட்டை முட்டிக்கொண்டு நின்றான்…. அதை ஜட்டியில் இருந்து எடுத்து…
மாமி புண்டையில் சொருகினான்… அதை எதிர்பார்க்காத மாமி… “என்னடா சைஸ் இது…. பெருசா இருக்கும்போல… எங்க வெளிய எடு… என்றால்…” ஆனந்த் வெளியில் எடுத்து தனது தடியை மாமியிடம் கம்மிதான்.. 8 இன்ச் நீளத்துக்கு செவ்வாழைபி போல நின்றது… அதை பார்த்ததும்.. மாமிக்கு மயக்கமே வந்துவிடும் போல… மாமாவின் 3.5இன்ச் பூளை உள்ளே விட்டாரா, இல்லையா என்று கூட தெரியாமல்… ஓழ் வாங்கியதை எண்ணி வருந்தினாள்…
0 Comments:
Post a Comment